De wekker staat op 06.30. Na het ontbijt en afscheid van Lik Lik nemen we de taxi naar Cebu haven. Vanaf pier zes vertrekt om half tien de ferry naar Dumaquette op Negros met uiteindelijke bestemming Siquijor Island. Dat is inderdaad zo maar je hebt 09.30 en 21.30...... misverstandje dus. Nog geen man overboord want per bus is Dumaquette ook te bereiken. Door de ochtendspits van het vieze Cebu brengt de taxi ons naar de Southern Busterminal. Cebu is een overbevolkte stad met smerige gebouwen, lijmsnuivende vervuilde straatkinderen en een dikke smog. Maar kan het erger weten we uit ervaring. Manilla is Cebu in het kwadraat. Daar willen we alleen op het vliegveld komen indien dit voor een doorvlucht noodzakelijk is.

Als ik een shaggie draai op dit busstation staan er gelijk zeven man nieuwsgierig om me heen. Marihuana? Tobacco leg ik uit en draai er een paar voor de belangstellenden die na het hoesten en proesten uitroepen: Strong but good. Thank you.
De bus vertrekt 10.00 uur en nadat we ons een weg door Cebu hebben geworsteld komt de bus op stoom. Met een gemiddelde snelheid van 60 km/uur bereiken het zuiden van Cebu Island waar de bus stopt en we tijd hebben om te lunchen alvorens we per ferry naar Negros gaan.
De busconducteur vraagt ons in te stappen. Een soort van landingsvaartuig dat ongetwijfeld D-Day op Normandïe heeft meegemaakt laat de klep zakken en twee bussen, twee vrachtwagen en aantal kleinere voertuigen wordt als een puzzel op de ferry gemanoeuvreerd en gestuwd met blokken. Philipino's zijn goede zeelui maar met de veiligheid wordt nog al eens lichtzinnig omgesprongen.

Na overtocht van een ruim uur landen we op Negros waar de bus de weg vervolg en wij bij de haven afgezet worden waar de volgende boot naar Siquijor Island op ons wacht. We raken aan de praat met een bewoner van Siquijor die bovendien als tricycle chauffeur de kost verdient. Voor 150 peso's wil hij ons wel naar ons onderkomen brengen. Na een boottocht van een uur bereiken we Siquijor. Onderweg stoppen we bij de lokale supermarkt en sla ik twee flessen wodka, twee aanstekers en twee pakjes kauwgum in. Het door ons beoogde onderkomen zit vol en na meerdere resorts bezocht te hebben die volgeboekt zijn belanden we in het Dondeezco beachresort waar we de enige gasten zijn. Het is inmiddels 20.00 uur, de kamer heeft airco, tv en wat we in Emy's huis niet hadden een douche bovendien met warm water. We drinken nog wat SML's, gaan eindelijk douchen wamt stinken een uur in de wind en vallen rond 22.00 in een comateuze slaap.