De wekker staat op half zeven. Wie wat wil leren moet vroeg uit de veren. PADI Open Water Diver (http://www.scuba-junkie.com/)wordt je niet zo maar. Devotie, ontbering en volharding vormen de klinkers van het pad dat naar het doel leidt. Vertrek per speedboot ( slechts 200 pk) is om acht uur. Na een half uurtje bereiken we Sibuan Island. Onze eerste duik in open water. Temperatuur 28 graden C. Enigszins gespannen maken we onze uitrusting in orde. Vest check, lucht check, sluitingen check, lood check en zware shag. Ondanks dat we ons geheel concentreren op de techniek van het duiken is er gelukkig ook nog tijd om te genieten van de wondere wereld onderwater. We komen Nemo (clownfish) tegen, een zeeschildpad van een anderhalve meter in doorsnee, scholen met vis , zeesterren en veel ander prachtigs wat ik niet weet te benoemen. Na 43 minuten komen we weer boven. Morgen nog drie duiken te gaan.

Weer gaat de wekker af , weer half zeven. Uiteraard flink ontbijt bestaande uit roti banaan en kopi (koffie), want dat duiken verbruikt de nodige Kjoules. Onze divemaster, Chris, blonde Amerikaanse van het type I wish they all could be Californian girls, brieft ons als we na drie kwartier varen aankomen op Mabul Island. Er zijn nog een aantal technieken die we moeten beheersen en we hebben nog drie duiken te gaan. Haar voorstel is om deze technieken in de eerste duik te doen met uitzondering van de kompasnavigatie en de gecontroleerde noodopstijging die we in de tweede duik gaan doen. Samen met medestudent Lina, Chinese uit Singapore ronden we de eerste duik af. Het gaat steeds beter. We krijgen nauwelijks de tijd na 48 minuten onderwater te zijn geweest want onze Chris roept ons weer bijeen voor de volgende briefing aangaande het gebruik van het kompas bij het kunstmatige rif bestaande uit wrakken en constructies die een rif op zich zijn gaan vormen. Na 49 minuten komen we weer boven. We mogen lunchen maar wel opschieten want duik nummer drie komt er al weer aan.

De derde duik is boven het natuurlijke rif dat om het eiland heen ligt. Geen technieken om te oefenen, gewoon plezier. En er is weer genoeg te zien _: reuze murenen, barracuda's en meer dan zeven schildpadden waarvan er een kleine (80 centimeter) ligt te slapen als in wieg op een gigantische schelp. Na 45 minuten komen we weer boven en zijn we alle drie PADI Open Water Divers.

Met een glimlach op ons gezicht als een chocoridder die van drie hoog op een Amsterdammertje is gevallen varen we terug naar Semporna. Bij aankomst in het hotel blijken we gezegend te zijn met het zogenaamde 'duikerstattoo'. Je kan precies zien waar het pak heeft gezeten. Wit daar waar het pak ons beschermde en rood waar ons bleke huidje blootgesteld is geweest aan de verzengende zon.