Hualien TW naar Boracay PH

Het is zondagochtend erg vroeg als we met onze koffertjes rollend achter ons aan door de verlaten straten van Hualien lopen. Het station is op tien wandelminuten van ons hotel verwijderd. De missie vandaag is om de zon in de Suluzee te zien zakken. Het traject is Hualien, Taipei Main Station, Taoyuan Airport (TPE), Godefredo P. Ramos Airport (MPH), Caticlan Jetty Port, Boracay Jetty Port en Boracay Station 3. De volgende vervoersmiddelen om dit te bereiken zijn trein, metro, vliegtuig, minibus, ferry en minibus. Het is een strak schema maar als we in het vliegtuig zitten dan is het meest kritieke punt achter de rug. Treinen en metro’s in Taiwan rijden als een Zwitsers uurwerk. Dat hebben we tijdens ons verblijf op het voormalige eiland Formosa al gemerkt. De NS en het GVB kunnen hier gerust een stage volgen. Al was het alleen maar om van de netheid van de stations en de hygiëne van de openbare (gratis) toiletten te leren.

Om het nog maar eens te benoemen, de hoffelijkheid en behulpzaamheid van de Taiwanezen is hartverwarmend. En een ieder die je spreekt wil weten waar je vandaan komt. Met enige schroom vanwege het Nederlandse koloniale verleden in Taiwan is het antwoord toch altijd keurig Netherlands. De vraagsteller is vaak zeer aangenaam verrast en vereerd dat wij Taiwan bezoeken. Google zal hen later vertellen waar Netherlands überhaupt ligt. Kon je vroeger in het buitenland nog de namen van Cruijff en Gullit laten vallen om nog enigszins duiding te geven aan je land van herkomst. Dat gaat hier niet op, honkbal is hier de sport.

Maar dit terzijde, ik dwaal af. Terug naar het traject van de ondergaande zon in de Suluzee.

Onze reis verloopt dankzij het openbaar vervoer in Taiwan en de zorgvuldige planning van de tour operator,reisleider (Linda) vlekkeloos. Onze vlucht vertrekt op tijd van TPE en komt op tijd aan op Panay Island Phillippijnen. Even onze QR code van de E-visa laten scannen, paspoortcontrole en de terminal van MPH verlaten. Nu nog vervoer naar de Caticlan Jetty Port, dan de ferry naar de Boracay Jetty Port en vervolgens vervoer naar onze accommodatie. Er is een bedrijf op de zeer bescheiden luchthaven dat zoiets tot aan de deur van je hut voor je regelt. Voor EUR 17,50 pp krijg je een sticker met je verblijf op Boracay opgeplakt. Een A-C Toyota busje brengt je naar de haven, kruiers brengen je bagage naar de ferry. Aan de overzijde staan weer behulpzame kruiers klaar en laden je bagage in een elektrische trike, het lokale taxivervoer van elk Filipijns eiland. Het laatste stukje moeten we lopen maar de bagage wordt voor de deur van Sulu Plaza afgeleverd. Na het stallen van de bagage bij de Seven Eleven, twee San Miguel Light ook wel SML genoemd, kopen.

Met de koude SML in de hand zakt de vuurrode zon sissend in de Suluzee op haar weg naar het westen.