08.12 uur. Enigszins verbaast komt Simon de bungalow uit als een geluidswagen voor de lokale verkiezingen langsrijdt. Voorzien van luidspreker met een overdosis aan harde Thaise zoetgevooisde klanken en de afbeelding van een kandidaat burgemeester, nummer 2 op de lijst, die op dit eiland graag de boel naar zijn of haar hand wil zetten. Het was maar twee minuten maar voldoende om ruw uit de slaap verstoord te worden.

08.28 uur komt opnieuw de geluidswagen langs maar nu met de nummer 1 op de lijst van de toekomstig heerser over het eiland waar maar 4481 mensen wonen en daarmee het kleinste district van Thailand is. Deze keer is het een Thaise mannelijke zanger die ons zijn stroperige klanken toedient.

08.37 uur komt nummer 2 weer teruggereden door de straat. De muziek wordt steeds harder en de stem uit de speaker steeds dwingender. En dan weer heuvelafwaarts om 08.40 uur de wagen met kandidaat nummer 1 en repeat. Ik denk dat iedereen op het eiland nu wel wakker is. Behalve Ammy en Jah0p.

Everybody Chang Chang, en dan bedoel ik niet het Thaise bekende biermerk maar de veelgeziene Thaise wapperbroeken met de witte olifanten (Chang) die Chiel en Pom vandaag ook allebei dragen. De witte chang brengt geluk en liefde. De liefde van de Thai lijkt overigens door de maag te gaan. Soms denk ik dat de Thai de hele dag druk is met eten of het kopen of bereiden ervan. Hun motto: ‘Als het geen hartslag meer heeft kun je het eten.’

We pakken een tuktuk naar het enige strand op het eiland. Lekker makkelijk: Tham Phang beach here we come. Wat valt op? Wuivende parasols, rijen houten strandstoelen en een gebrek aan toeristen. De gemoedelijke sfeer is aangenaam net als de zeewind die voor de nodige verkoeling zorgt. Swim, drink, eat en repeat is het motto voor de dag. En de elections natuurlijk.

Het eiland staat bekend om de witte eekhoorn. En die zien we inderdaad ook. Grappig beestje met een mooie staart. We eten heerlijke crunchy garnalen en een vriendelijke dame masseert mijn nek. En hoe. Zalig. Ik leg Pom uit wie Sil de strandjutter is en hoe we het aangespoelde plastic kunnen opruimen. Enkele zakken jutten we met gemak bij elkaar. En wat doe je daar dan mee? De fik erin? Lastig.

Verderop zien we twee nuffige Thaise jongedames die met een gehuurde kano bij zonsondergang een fotoshoot doen. Alles voor een cool plaatje op social media. Natte haren, natte kleding en bevallige poses. Het zwemvest achteloos in de voorpunt neergekwakt. De kosten voor een uurtje kano huren zijn gelijk aan een dagsalaris van de hardwerkende Thai. Waar je bent geboren bepaalt helaas nog vaak je kansen in het leven.

Linda