Om 17.15 uur vertrekt stipt op tijd onze vlucht naar Bangkok met de KLM. Het is al weer een poosje geleden dat we voor het laatst met de koninklijke vloot hebben gevlogen en ook nog eens rechtstreeks. Duur 10 uur en 15 minuten in de 777-300. We zitten niet al te ruim in deze trombosebuis maar met een hapje en een drankje en wat inflight entertainment komen we deze slapeloze vlucht door.

Van Suvarnabumi naar Don Mueng pakken we een taxi. Het verkeer kruipt over de tolwegen en ik begin me een beetje ongerust te maken. Onze connecting flight naar Trang vertrekt om 13.15 uur. Het leek best veel tijd maar in deze toeterende massa met laaghangende smog begin ik hem enigszins te knijpen.

Op Don Mueng moeten we onze boardingcards nog printen. Een machine en een enorme rij. Ik loop alsof ik koningin Maxima ben naar voren en laat mn Q-code scannen. Geen tijd voor dat gezemel. 45 minuten voor departure staan we voor de gate. Die avond werd er in een speciale uitzending van de Thaise Opsporing Verzocht aandacht besteed aan het brute optreden van deze airport terrorist.

Op Trang airport duurt het even maar dan vinden we onze chauffeur Chai die ons naar het Hat Chao Mai Beach Resort gaat brengen. En dat doet hij gelukkig snel. Aangenaam verrast door de rustige omgeving en het heerlijke nog ongerepte stukje Thailand zinken we neer, bewonderen de zonsondergang en drinken bier. Onze kamer is van ongekende luxe, zeker met de upgrade die we door de vriendelijke dame toegekend krijgen.

Na een smakelijk diner kruipen we in onze Thaise designkamer. Dat staat voor een schitterend ontwerp alleen die afwerking. Maar met je ogen dicht zie je dat niet.