“Eat, eat, very good” lispelt de handlanger van de yellowcar driver vriendelijk naar ons. Een menukaart is er niet, alles kost hetzelfde. Plakkerige tafeltjes met stalen mokken vol ijsblokjes en een plastic kan met (onbetrouwbaar) water. Een setje met verschillende soorten pla naam prik kijkt ons verleidelijk aan. Het wordt de noodlesoep met groente en ei. Wel zo veilig. De soep waarin zes halve eieren dobberen, verdwijnt moeiteloos, ook bij Simon.

Op een van de vorige reizen door Thailand tipte iemand ons over de kuststrook net boven Chumphon. Een onontgonnen stukje Thailand. Als we in Chumphon worden gedropt op het busstation, blijkt tot onze vreugde dat een yellowcar ons direct naar Thungwualaen beach brengt. We hebben een half uur om te eten.

Voor 60 baht worden we na een 30 minuten flink doorrijden afgezet op de hoek van de boulevard. Simon heeft ook al een bord van een duikshop gezien. Tussen de wuivende palmbomen spelen twee Thai en twee gepensioneerde westerlingen gepassioneerd een swingende golden oldie. Drums, gitaar, bas, zang, een paar wapperende sliertjes grijs haar die in betere tijden vast de schedel bedekten. Volgens mij komt het hier wel goed.

Baantalay Thungwualaen Hotel is een nieuw hotel. Ontbijt wordt op het dakterras geserveerd met uitzicht op strand en zee. Na Bang Sak Hut is iets meer luxe noodzaak. En die krijgen we. Dit kustplaatsje viert het weekend samen met veel Thaise families die speciaal naar de kust trekken om sanuk (plezier) te maken. Ze eten, drinken, zwemmen, zingen, maken veel selfies en zijn vooral heel uitbundig. Zo zie je de Thaise bevolking niet vaak.

Onze ontmoeting met Robert uit Colorado, USA brengt ons veel inside information over Thailand. Hij werkt al 14 jaar als projectontwikkelaar in Thailand en kent het volkje redelijk wel. Zwerfhonden en afval zijn de grootste bedreiging voor dit fantastische vakantieland. Een berg afval op Koh Samui van 800x500 m2 en zo’n vijf flatgebouwverdiepingen hoog is een van de voorbeelden die hij geeft. Goed verstopt voor de westerse eco toerist. Na ons de zonvloed.....

Zaterdagavond is karaoketime. Voor ons hotel is het restaurant omgebouwd tot feestgelegenheid. Wij mogen ook aanschuiven, al is het een besloten bedrijfsfeest. We bestellen de spicy stuffed eggs. Oeffff...... wij kunnen ze niet eten maar een oud tekkeltje dat aan onze tafel bedelt heeft er geen enkel probleem mee. De gerookte zalm met chimchurri van wasabi & rode pepers en groene mosselen gegratineerd met kaas van gisteren waren sympatieker voor de smaakpapillen. Morgen vertrekken we richting Ko Tao zodat Simon de onderwaterwereld van Thailand kan verkennen.