Karaoke, kwakkelen en kaas

Posted by Linda

We worden vroeg wakker en besluiten eerst maar eens goed te ontbijten voor we op zoek gaan naar een nieuw onderkomen. Viaagoda.comvinden we 200 meter verderop een aardig alternatief. Het MondSeeland resort heeft plek en ook een zwembad. We nemen eerst een kijkje voordat we uitchecken. De deskmedewerker Winnie, een pot(t)ige dame van rond de 25 jaar ontvangt ons met open armen. “You get discount” roept ze nog voor dat ik er naar kan vragen. Voor 1300 psp (18 euro) mogen we onze nieuwe bungalow bewonen. Gecheckt en goed bevonden!

In dit gemoedelijke onderkomen zonder kruiers, bedienden, opdringerige taxichauffeurs en receptiemedewerkers voelen wij ons eigenlijk ook veel beter thuis. We lijken de enige te zijn die het resort bevolken op wat familieleden na. Mooi, lekker rustig en dat komt goed uit. Ik heb inmiddels een lelijk hoestje ontwikkeld en dat zit me niet lekker. We willen duiken op Balicasaq Island, alleen als ik verkouden ben dan gaat dat niet lukken. Bij Rona’s convenience store leg ik mijn symptonen uit. Een apotheek hebben ze hier niet maar gelukkig verkopen de locale winkeltjes van alles boven en onder de toonbank. Gewapend met een strip antibiotica, slijmoplossers, neusdruppels en keeltabletten verlaten we de store.

De antibiotica vind ik behoorlijk heftig om zonder recept te nemen dus besluit ik om alleen de andere middelen te gebruiken. Ik voel me eigenlijk best beroerd. Ik heb om de haverklap hot flashes. Dat kan van alles zijn: koorts, opvliegers of gewoon oververhit. Ik slaap onrustig en de volgende dag stelt Simon voor om Karin die doktersassistente is te raadplegen over de antibiotica. Hij ziet ons duikavontuur al letterlijk en helaas niet figuurlijk in het water verdwijnen. Gelukkig is Karin altijd vroeg op en reageert meteen: “Bekend middel, gewoon nemen dan ben je er snel weer bovenop!

Nu het duiken wacht op herstel van mijn luchtwegen, vermaken we ons aan het strand in de schaduw. We laten ons dagelijks masseren, schaffen wat hebbedingetjes aan en eten en drinken wat. Ook de kaasfondue hebben we teruggevonden alleen heb ik er nu nog maar bar weinig trek in. De weg naar het strand wordt geheel vernieuwd en het is een stoffige bende in het stadje. Ik heb het al zo benauwd en de verzengende hitte tezamen met de vervuilde H2O maken geen vrolijk meisje van mij. De Zwitserse winkel met kazen en wijnen verlichten het leed maar gedeeltelijk.

De hotelmanager treedt ons vrolijk tegemoet en nodigt ons van uit om morgen het feestdiner bij te wonen dat ter ere van Saint Joseph gehouden wordt. De karaokemachine is al gearriveerd en de gasten komen vanmiddag. Ze blijven allemaal in de onbezette huisjes logeren. Binnen een uur is het relaxte resort omgetoverd in een accommodatie van Landal Greenparks tijdens een paasweekend. Gillende kinderen, lawaaierige tieners, een overvol zwembad en bezette (lig)stoelen ten gevolge. Om half zeven wordt de tafel gedekt. Een compleet geroosterd varken en schalen vol andere delicatessen staan uitgestald op een grote tafel. Het enorme mes in de maagstreek van het varken nodigt allen uit:om aan te vallen! De flessen Tanduay worden aangerukt en geconsumeerd met Sprite. Voor mij heeft Winnie een hele fles rode wijn apart gezet. De alcohol vloeit en het volk zingt uit volle borst. Zelfs Simon die zich niet snel laat vermurwen zingt vol overgave mee op de noten van Jerry Lee Lewis, “Great balls of fire”. Het levert een oorverdovend applaus op!