This one is for Joe.

Varen, varen over de baren. Wekkertje op half zes gezet want acht uur vertrekt de bancaboat naar Coron. Koffertjes ingepakt en bakje pleur in het hotel achter de rug, een motorella (tricycle) gecharterd voor de gang naar de pier waar de m/bca Bunso 3 vertrekt van El Nido naar Coron. De overtocht op deze houten outrigger zal naar verwachting acht uur duren. Een volledig dagprogramma, ETA 16.00 hrs Coron, staat ons te wachten. De keuze op deze volledige houten boot is of benedendekszitten naast de dieselmotor of zonder stahoogte bovendeks onder het tentzeil ter bescherming tehgen de zon. Onze keuze is bovendeks, want daar is meer frisse lucht en de mogelijkheid om languit te liggen met onze reddingsvesten als hoofdkussen.

Koningsdag in de Filipijnen met veel oranje reddingsvesten. Het is het enige onboard entertainment wat we aan boord van de m/bca Bunso 3 zullen hebben. Tenzij je op het voordek over de wijdse zee gaat zitten staren en af en toe een vliegende vis of een onbewoond eiland op twintig kilometer afstand wilt zien. Slapend op het houten dek als bed besteed je de lange zeemijlen nog het beste. Tussen twaalf en een uur wordt de "lunch" geserveerd. Een plastic bordje met daarover heen getrokken een plastic zakje waarop rijst, wat groente en een enkele garnaal ligt uitgestald en de inwendige mens moet versterken. We pakken het met beide handen aan en voldaan van de "lunch" vleien we ons wederom op het houten dek en leggen het het reddingsvest als hoofdkussen neer.

Ondanks de zeebries is het adembenemend warm op de Bunso 3. Na twee uur varen komt er opnieuw een hap, ditmaal met pancit in plaats van rijst. Ach, het breekt de eentonige reis enigszins en aangezien onze aankomsttijd ongewis is kan je geen maaltijd missen op deze boot met dertig opvarenden. Slechts een enkele jongedame, getroffen door zeeziekte, voert vanaf het bovendek de vissen.

Bovendeks zijn veel Philipinos en enkele westerse passagiers, benedendeks veel Japanse en/of Koreaanse passagiers. Als we nog een uur te gaan hebben komen ze naar boven, gewapend met de nieuwste Nikons met lenzen als de schoorstenen van de Hoogovens in IJmuiden. Een jongedame moet plaatsnemen op het smalle zijdek zodat ze met wapperende haren bevallig in de camera kan kijken. Nadat alle heren hun trekplaatje hebben geschoten wordt de set weer vrij gegeven. Als we gaan aanleggen in de haven van Coron komt de Nikon Brigade weer aan dek. Nu is de vriendelijke, tanige en tandeloze matroos het slachtoffer waar de Nikon Brigade als de leden van een executiepeloton hun lenzen op richten. Tot groot vermaak van alle opvarenden en de rest van de bemanning neemt de man, die als een eekhoorn over het dek beweegt, bevallige poses aan. In tien minuten is hij vaker beschoten door de lenzen van de Nikon Brigade dan Angelina Jolie tijdens de Oscar uitreiking.

Als we afmeren in Coron is het inmiddels half vijf. We laten ons via motorella vervoeren naar ons onderkomen, Busuanga Seadive Resort tevens diveshop,om morgen te kunnen duiken op de vele wrakken die hier hun laatste rustplaats hebben. Deze diveshop gaat er prat op dat ze een decompressiekamer hebben in voor duikongevallen, maar dat ze in de twintig jaar na aanschaf deze nog nooit hebben hoeven gebruiken. Nu eerst een borrel en een goede maaltijd, vroeg naar bed en morgen duiken op de wrakken.