We vliegen met Air Asia van Bangkok naar Yangon, vertrektijd 11.35 uur vanaf Don Muang. Don Muang is de oude luchthaven van Bangkok, voordat het grotere en modernere Suvarnabuhmi in gebruik werd genomen. Vanaf Don Muang vliegen alle low cost airlines. Vannacht slecht geslapen dus deze ochtend enigszins katterig. Na het inchecken en afgeven van de bagage en passeren van de Thai Border Police gaan we iets te ontbijten scoren. Welk een toeval, ook hier een filiaal van Fuji. En met een California Roll als ontbijt in de leren zak slenteren we naar onze gate.

Er is rond dit tijdstip al een bar geopend en met een nieuw avontuur in het vooruitzicht hebben we wel een wodka verdiend. De vlucht is een halfuur vertraagd en het is verdomd koud. Gelukkig heb ik een jasje bij mij en om het slaapgebrek te compenseren leg ik het vermoeide lijf in donzen jasje languit over vier stoelen en kan zo even wat gemiste slaap bijtanken. Als we even later aan boord gaan blijkt de vlucht halfvol te zijn. Ook hier dus weer de kans om slaapgebrek bij te spijkeren verdeeld over een hele rij. Lang duurt de vlucht niet, na iets meer dan een uurtje staan we alweer aan de grond.

De paspoortcontrole gaat voorspoedig. Nu nog de benodigde valuta, de Kyat scoren. Ik wissel driehonderd euri want de lokale flappentap werkt niet geheel mee.
Uiteraard staan bij de aankomsthal de H.H. taxichauffeurs hun opwachting voor een vrachtje al te maken, echter zeer beleefd hun diensten aanbiedend. In andere landen wordt je bagage letterlijk uit je handen getrokken en zijn ze al onderweg naar hun taxi, als je niet tijdig en dwingend ingrijpt. Maar hier niet. Er is ook nog de mogelijkheid van een shuttle-busje. Het kost minder dan de helft van een privé taxi en brengt ons ook naar Cherry guesthouse downtown Yangon.

In Myanmar is het òf high end òf zoiets als Cherry. We hebben een kamer met balkon aan de straat, tv en een bed. Het kamerlicht, een grote spaarlamp aan het plafond moet op de gang bediend worden. Daar staat overigens een voor gemeenschappelijk gebruik bestemde koelkast. En om nog meer gemeenschapszin te bevorderen is er op deze etage een gemeenschappelijke douche (met warm water) en toilet, kosten ex ontbijt 22,50 USD. Voor dat bedrag heb je in Thailand een suite voorzien van alle moderne gemakken.

Yangoon is een vieze drukke stad met niet of nauwelijks trottoirs en op die trottoirs ook nog stalletjes die van alles verkopen. Het verkeer is druk en je moet goed opletten. We zien een bar met terras, Bar Boon, die Dutch stroopwafels en bier verkoopt. Blikje bier à drie USD met WiFi. Wat een zeperd, lauw bier en niks WiFi.
Mis deze ballentent vooral!

's Avonds gaan we zeer smakelijk eten bij één van de vele stalletjes op veel te kleine stoeltjes met dito tafel. De uitbaatster verkoopt het niet maar regelt twee grote flessen Myanmar bier bij de zeer smakelijke hap bestaand uit gebakken vis en diverse bakjes met pittige groenten. We rekenen zeven USD af en steken over naar de tegenoverliggende straathoek waar een door moslims gerunde tent is. Na een enorme berg aardbeien met yoghurt is het tijd voor ons mandje.

Op ons balcon hangen drie aircon's hun hete lucht uit te blazen. Na een wasje hangen we aan kledinghangertjes onze natte kleren voor de ventilatoren op en binnen een uur is alles weer droog en een soort van fris.