De fucking wekker staat op 0630 deze maandagochtend. Tussen 0900 en 1200 is het visumbureau van de ambassade van Myanmar geopend om het visum te regelen. Gewapend met pasfoto's, kopietjes van de paspoorten, visum aanvraagformulier en benodigde bankbiljetten schuiven we 0830 aan in de rij voor het bureau. Eenmaal binnen is het een chaotische en hectische ervaring met voordringen, duwen en trekken. Door jetlag heb ik die nacht geen oog dicht gedaan en heb een humeur als Mike Tyson zonder zijn leeuw (zie ook Hangover I).

Als we rond half elf de paspoorten en ongeveer 50 euri hebben ingeleverd en weer buiten staan wordt het tijd voor koffie en ontbijt. Met het reçu voor beide paspoorten in onze knuistjes geklemd is het zeker tijd voor ontspanning. Wat nou lekker op vakantie? Reizen is keihard werken. Daar kunnen deze Chris en Floortje van getuigen! Enige rust bij de rooftop swimming pool van het hotel is dan ook meer dan verdiend. Twee biertjes verder liggen we snurkend op de zevende etage.

Bij Cabbages & Condoms nuttigen we het souper. Fantastisch Thais eten met een grote fles Sangsom, een grote koeler ijs, sodawater en cola. This one is for you San!
Het restaurant propageert safe sex en goed eten in willekeurige volgorde. We raken in gesprek met Paul uit Engeland die met zijn oom (72 jaar) en twee Thaise nimfen een hapje eten. Paul heeft bij zijn oom in Australië gewerkt maar kon alleen daar verblijven op een toeristenvisum "because I had some criminal charges in the past ". Gezien de omvang van zijn stierennek schat ik hem in op geweld gerelateerde delicten in en rond voetbalstadions. Maar omdat ik de man niet in verlegenheid wil brengen vraag ik er maar niet naar. Na het souper verlaten we het restaurant. We krijgen een handvol mannen-en vrouwen condooms mee. Maar de lokale Sangsom heeft zijn weerslag op elke vorm van testrit.