If we can make it to the border

Van Kuala Besut naar de maleisische-thaise grens. Half vijf bereikt de speedboat vanaf Perhentian Besar de pier van Kuala Besut. De reeds gereedstaande taxi met ARKO ( Alle Ramen Kunnen Open), bouwjaar uit de tijd dat Rob de Nijs een tieneridool was, moet ons naar de grens brengen en dat voor zes uur. Want dan gaat de grens dicht en mag je zes uur 's ochtends de volgende dag aan de formaliteiten voor de passage beginnen. Het is vrijdagmiddag en in een overwegend islamitisch land is dat bepaald geen voorwaarde die garant staat voor tijdswinst. We hebben de kaart bekeken voor vertrek en in theorie kunnen we het halen. Echter, de taxi die een topnelheid bereikt van tachtig kilometer per uur en optrekt van 0 tot en met 80 in 9.4 weken vecht tegen de tijd zoals Ajax dit seizoen tegen zich zelf. Frustratie troef op de achterbank waar wij de chauffeur aanmoedigen om vooral de Grand Prix van Maleisie te rijden. Tergend tikt de tijd weg. Linda heeft haar beautycase al het raam uitgeworpen om meer gewicht te verliezen en snelheid te winnen. Ik sta op het punt mijn Asus minilaptop (weer 1,45 kg minder) toe te vertrouwen aan de Maleisische rijstvelden als dan één minuut voor zes de grens wordt bereikt. De taxichauffeur mag niet verder en onze weekendtassen op wieltjes als op holgeslagen koelies achter ons aansleurend bereiken we de grens waar een alleraardigste dame van de grenscontrole onze paspoorten bekijkt en afstempelt. Just in time merken we op. Six o'clock. Vriendelijk lachend vertelt de dame dat de grens tot tien uur open is. We lachen ons suf. Al die stress gebaseerd op oude en achterhaalde informatie.

Direct na de grens is de TAT (TourismAuthority of Thailand). We informeren of we nog verder naar het noorden kunnen doorstoten i.p.v. de nacht door te brengen in het ranzige grensplaatsje Sungai Golok. Dit blijkt pas weer de volgende ochtend mogelijk te zijn. De beste man adviseert ons de nacht door te brengen in het Genting Hotel op vijf minuten afstand van de grens. We zien het zes verdiepingen tellende gebouw al liggen en stevenen er op af, aangetrokken door het vooruitzicht van een warme douche, aircon kamer, koud bier en een goede maaltijd.

We weten dat het ministerie van BuZa een negatief reisadvies afgeeft als het gaat om de zuidelijkste provincie van Thailand. Militante moslimgroeperingen plegen met enige regelmaat aanslagen op politieposten om het streven naar onafhankelijkheid kracht bij te zetten. We kijken dan ook niet verbaasd op als we zien dat zwaarbewapende militairen voorzien van kogelwerende vesten en machinegeweren het Genting Hotel beveiligen.

Onze hotelkamer voor slechts elf euri ziet er goed uit. De weg naar de minibar is zeer snel gevonden en sissend verdampt ons biertje in door stofwegen aangetaste kelen. In het restaurant blijkt waarom ons hotel extra beveiligd is. De lokale militaire leiders hebben een etentje gepland. Tot in de hotellobby heb ik meer machinegeweren geteld dan in Rambo I, II, III en IV bij elkaar.

De grensplaats Sungal Golok heeft toch al een bijzondere reputatie. In Thailand is sterke drank toegestaan in alle bars, restaurants, hotels en andere horecagelegenheden. Bovendien komt prostitutie in alle verschijningen voor. Dit is reden genoeg voor Maleisiers om in het weekend een bezoek aan het buurland te brengen. Diverse hotels bieden de kamers ook per uur aan. Ons hotel, voor deze omstreken een tophotel biedt de kamers niet per uur aan maar een vluchtige rondblik leert ons al snel dat de in minuscule minirokjes gehulde dames daar niet zijn voor het jaarlijkse gala. Een geaccepteerde vorm van ranzigheid. Op de tweede verdieping laten we onze door de reis vermoeide lichaam laten masseren. We gaan liggen op twee matrassen op de grond in een privékamer en ondergaan een gedegen Thaise massage. Voor de nu al de tweede keer deze reis wordt mij voor mij slechts tweehonderd baht (4 euri) extra een volledige massage aangeboden door de masseuse die zich totaal niet gehinderd voelt door Linda´s aanwezigheid. Thanks, but no thanks. Half elf uiteindelijk besluiten we ons gebrek aan nachtrust bij te spijkeren. Dit lukt slechts tot drie uur. Onze buren zijn luid, erg luid. Dronkenmansgeschreeuw en gillende dames van plezier verstoren onze nachtrust. Ik ga maar even vragen of het wat minder kan. De deur wordt geopend door een Unhappy Hooker die één van haar cliënten roept. Ik leg uit dat we niet kunnen slapen. Hij schudt me de hand en roept solly solly. Het lawaai wordt inderdaad minder en na een half uur is het afgelopen en vallen we weer in slaap.

Reacties

Reacties

hans

Aan de auteur van dit verhaal is een een schone toekomst als reis verhalen specialist verloren gegaan ( Wie weet toekomst perspectief ) ga zo door ik geniet in ieder geval tot snel
Hans

Jasper

Erg vermakelijk. Zie het helemaal voor me.

Jan en Bep

Wat een verhaal zeg, je bent echt een verteller en er is een jouralist aan je verloren gegaan. Heel erg leuk en spannend om te lezen.

Jan en Bep

riri

En wederom moet ik mij bij eerdere schrijvers aansluiten. Ik zie met spanning uit naar dat reisverhalenboek! En natuurlijk naar de rest van jullie reisavonturen. Inmiddels groen uitgeslagen van jaloezie groet ik jullie en wens jullie nog enorm veel plezier,
Liefs,
Riri

Simon

Bedankt. Het is altijd leuk als je debuut lovend wordt ontvangen.

Bert

Hay Siem,
noemen ze het in de sauna nou een happy end?

Simon

Ach Bert, alleen als je de eindjes aan elkaar weet te knopen. Jij weet toch.......

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!