Vliegen met Vietnam Airlines vanaf Saigon naar Phu Quoc Island. Het is ongeveer een uur. Tien uur gaat onze vlucht en deze gaat op tijd. Phu Quoc is een redelijk populaire bestemming. Na aankomst delen we een taxi met twee Aussies. En gaan we op de bonnefooi op zoek naar accommodatie. Lastig want veel zit vol. Uiteindelijk komen we uit bij Thousand Stars Resort. Een kruising tussen een themapark en bungalowpark. Toen dit in 1976 ??? werd gebouwd was het vast een plek waar de partijbonzen naar toe gingen ter ontspanning en waar de helden van de revolutie even mochten ontspannen.

Nu is het oud, gedateerd, vervallen, niet onderhouden en in ieder geval ons onderkomen voor de nacht. Morgen zien we wel verder. Die volgende morgen zien we niet alleen verder maar horen ook verder. Al om half acht zit een groepje Chinese mannen te zuipen, te gokken en te krijsen. Is dit het volk dat Confucius voortbracht? Het ontbijt is beter in een gemiddeld Siberisch Sovjetkamp. De overnachting hier zal zeker geen vervolg krijgen..

Gelukkig hebben we de vorige avond al gereserveerd bij Hiep Lien Thanh. En rond tienen nemen we taxi naar dit resort. De afstand is hemelsbreed 300 meter. De taxi gaat hier via de taximeter dus hoeven we nog geen euro af te rekenen maar we geven de geduldige chauffeur iets meer dan dat. Onze kamer is schoon, heeft geen warm water maar wel een koelkast , klamboe en fan. Prima voor de komende dagen.

Naast ons zit het prestigieuze La Veranda Resort een gebouw in Frans koloniale stijl met alles er op en alles eraan zoals een prijskaartje van 250 euri per nacht. Het lijkt ons wel een goed idee om wat we per nacht uitsparen aan slapen te spenderen aan eten en drinken bij de buren met hun fantastische wijn -en spijzenkaart.

Met een simpel driegangen dinertje met een chardonnay besluiten ween gaan naar ons karig hutje.