Na een lange en zeer vermoeiende busreis van 350 kilometer dwars door Thailand, langs de Birmese grens komen we rond vier uur in Ranong aan. De koffers gooien we neer bij het Asia hotel en gaan direct op zoek naar de seveneleven voor een Gatorade voor Siem. Dan samen op een brommertje met chauffeur (arme man) naar de hot springs. Dit is een serene omgeving gelegen op 4 kilometer buiten deze vieze stad. Thaise mensen baden in warmwater bronnen en proberen vermoeide spieren en botten weer soepel te krijgen. Dat doen wij dus ook. Het is een hele beleving, maar helaas wordt mijn knie niet direct genezen.

Volgende dag op naar Koh Phayam. We ontbijten op de pier met gebakken rijst vergezeld van de indrukwekkende geuren die de diverse visfabrieken gelegen aan de monding van de rivier voortbrengen. Nee, dank u voor ons geen vissaus.Een speedboottocht van 35 minuten brengt ons naar het eiland Phayam. Bij aankomst treffen we vervuilde stranden aan. Met de brommer worden we naar de Hornbill hut getransporteerd. Dwars over het eiland op een brommer uit het jaar kruik berg op berg af. Hornbill is fully booked dus op naar smile hut. Fully booked, op naar rasta bar, fully booked en dan maar naar de laatste keuze en gelukkig beet!

Deze uitspanning moet vast een opleidingsinstituut zijn van het korps mariniers, althans onze primitieve accomodatie gelegen in het oerwoud. Teleurgesteld door het vieze strand en de primitieve omstandigheden waarin we noodgedwongen moeten bivakeren, roept Simon al direct: PAPILLON WIL VAN HET DUIVELSEILAND AF.

Ranong en omgeving houdt zich intensief bezig met tinmijnbouw. De monding van de rivier loost afvalwater afkomstig van deze industrie vrijwel rechtstreeks op de stranden van de voor de kust liggende eilanden Koh Chang en Phayam. Bovendien bevolken hippies ouder dan Methusalem het eiland. De tijd staat even stil.

Onder onze klamboe geholpen door de zegeningen van de pharmaceutische industrie vallen we in een diepe slaap. Opeens gaat de telefoon: sms van Hans (nog bedankt). Nu weten we dat klam staat voor vochtig en boe voor het afschrikken van diverse vliegende en kruipende insecten. De wekker gaat om zeven uur en dit is het sein waarop Papillon wachtte; terug naar de bewoonde wereld > Krabi!