In onze tijdzone zijn we zes uur eerder aan de beurt voor 2012. Als in Nederland om zes uur de piepers op de tafel staan steekt men in Thailand het vuurwerk aan. Op Koh Chang speelt zich dit geheel op het strand af. Het vuurwerk niet de piepers. Al rond drieën is de lunch overgegaan in het vloeibare gedeelte van de jaarwisseling. Thaise whisky, rijstjenever en bier worden eerst genipt en dan ingenomen. De verkopers op het strand die gewoonlijk kettingen armbandjes e.d. verkopen hebben nu het assortiment uitgebreid met allerlei lichtgevende attributen teneinde sfeerverhogend 2012 in te gaan. Gebukt gaand onder temperaturen van 35+ graden sjokken ze de hele dag met hun snuisterijen heen en weer, armbandjes van 50 eurocent verkopend. Voor EUR 3,50 heeftiedereen rode lichtgevende duivelsoortjes of rood lichtgevende 2012 brilen omdat Kaan je leuk vindt en je elke dag tegen hem zei : 'maybe tomorrow' koop je er vier. Wel special price want je kent de beste man dus maybe special price, good for you and good for me.

Het is rond zessen, we gaan terug naar het hotel om ons wat op te frissen en om te kleden. Chiel en zijn Isaan-posse blijven nog op het strand, drinken en eten nog wat. Maar ons kent ons en ons weet dat we spaarzaam moeten zijn met de krachten als een marathonloper na de eerste tien kilometer.

Na een uur komen we terug. Deze korte pitstop heeft ons goed gedaan, nieuwe banden en refueled, zij die op de baan zijn gebleven glijden weg in de bochten en op het rechte stuk hebben we anderhalf keer zoveel power over.
De avond is inmiddels gevallen en het strand loopt vol. Sanoek zeggen de Thai, gezellig. Rond tienen gaan we alle partys op het strand bekijken. Als we terugkeren is Chiel met Isaanaanhang verdwenen. We krijgen een sms dat ze de zakken aardig vol hebben. Geen punt, want er is genoeg te doen en te zien. There is life out there but not as we know it.

We weten inmiddels waar we gaan feesten en waar we vuurwerk gaan kijken en de kroonkurk van de champagnefles jagen. Twee verschillende locaties op loopafstand.

Als dan 00.00 2012 bereikt is barst het siervuurwerk boven ons in fantastische vormen en kleuren los. De kurk vliegt over het strand, we vallen elkaar in de armen en wensen onze dierbaren en onszelf veel gezondheid, liefde en geluk. Mazzel en broche !!

Fifteen Palms draait lekkere muziek. Veel Angelsaksisch clientele van het goede soort, die zonder de nektattouage, bevolkt de dansvloer. Zitzakken met waterpijp op het strand en iedereen vindt elkaar aardig. Een man met meer bulbsteven dan een Maersk containerschip tracht in één minuut twee flesjes bier weg te werken. Een uurtje later kom ik hem tegen op de heren wc en tracht hij zich d.m.v. voorhoofd push ups staande te houden onderwijl zijn blaas legende. Djadi komt een jongedame van haar eigen leeftijd tegen, kameraadschap is snel gesloten en met deze jongedame, half Thai half Engels is het na twaalven beter toeven dan met je ouwelui. Maar geen punt voor ons.In Amsterdam hadden we haar helemaal niet gezien. Wij drinken een Thaise vodka. 'Alleen met ijs?' vraagt de sympathieke barman van Apple Resort 'Ja, alleen met ijs.'. Hij knikt vriendelijk en voldoet aan onze wens. Met onze voeten in de Golf van Thailand klinken we nog een keer op 2012. Maar dan begrijpen we vraag van de barman. Met dit spul verwijder je oude teer- en verfresten. We offeren dit spul aan Poseidon en/of Neptunus en hopen ondertussen dat we geen milieudelict begaan. Rond vier uur ´s nachts zijn we allemaal weer verzameld op de hotelkamer. Nederland wacht nog twee uurtjes op 2012.