Zes uur ‘s morgens gaat de wekker en zeven uur staat een roze Bangkok taxi voor de deur. Het is een vriend van de man met wie we gisteren een deal hebben gesloten. De chauffeur die ons in eerste instantie zou wegbrengen moest onverhoopt weg. Deze meneer, de heer Boonma zoals uit zijn taxilegitimatiekaart blijkt, had gisteren nog een ritje vanaf Bangkok naar Pattaya en zal ons naar Koh Chang Ferry wegbrengen. Bij onze eerste tankstop verteld hij dat hij nog nooit eerder zover oostelijk Thailand is in gereden. Wij ook niet, dus dat is heel geruststellend en schept een band. Zolang je de snelweg maar blijft volgen is er niks aan de hand. Bij een tankstation vraagt Tuprom Boonma, drie kinderen 4, 8 en 15 jaar weten we inmiddels, nog eenmaal de weg. We nemen een afslag en rijden nog een klein halfuurtje en de borden Koh Chang Ferry wijzen de weg. Tien minuten later begint de ferry aan de rustige oversteek van 45 minuten. Een korte maar heftige rit,over zwaar geaccidenteerd terrein om maar in wielrentermen te spreken per song thaw, denk aan de Python achtbaan in de Efteling, brengt ons naar het Alina Resort op White Sand Beach. Een grote kamer met twee grote tweepersoonsbedden, aircon, grote koelkast, tv, reuzebalcon en warm water zal ons onderkomen zijn tot volgend jaar! Afstand tot de zee 40 meter en tot zwembad 30 meter.

Even niet leven uit de koffer maar kleren in een kast, scheerschuim en mes in badkamer. Helaas geen WiFi op de kamer maar dit gemis valt te overzien.

So life's a beach and I married one? Dan is ‘t mijn pad dat ik zal volgen. Zo vlak voor de jaarwisseling is het druk maar gezellig druk. Het strand is smal, normaal drie keer zo breed maar door het veranderende weer en zee moeten er meer mensen op minder oppervlak. Maar mooi en relaxed is het wel. Bij Thor tegenover ons onderkomen lunchen we. Nog nooit zo smakelijk Thais gegeten. Onovertroffen in kwaliteit, opmaak en presentatie. Bovendien zo gekruid dat je kunt proeven wat je eet i.p.v. ziedende vuurzee die lippen, mond en keel voor een paar uur paralyseert.

Factor vijftig komt uit de tas want de zonnekracht is behoorlijk en onze blanke huidjes zijn nog niet gewend aan dit bombardement van UV straling. Grote bieren spoelen de door de reis verdroogde kelen. De eerste dag op Koh Chang's White Sand Beach loopt met een sisser af.