Meestal moet je je al vroeg melden om te duiken maar onze duik is half elf. De wekker gaat zeven uur af en het riante ontbijtbuffet staat al klaar. Koffie, uienbrood met kaas, sloten koffie en wifi laten ons aangenaam wakker worden. We melden ons bij de diveshop waar divemaster Tommy en Muhammed uit Kazakstan (nee, we maken geen grappen over Borat) onze duikgenoten zullen zijn. Zittend op de rand van de boot laten we ons achterover vallen. Een lichte stroming voert ons langs koraal, maanvissen, groupers en zeeschildpadden. Twee nieuwsgierige batfishes zwemmen de hele duik met ons op. Het wordt een mooie driftduik zo met z'n vieren. Een sharksucker ziet ons waarschijnlijk aan voor great whites. Linda's haar in een staart en mijn linkerkuit hebben zijn belangstelling. Sharksuckers zwemmen met haaien mee en ontdoen de haaien van parasieten. De knechten van de grote rovers leven van de zee leven zo in perfecte harmonie met elkaar.Deze vissen bijten niet maar je schrikt even als je een gratis scrubbehandeling van ze krijgt. Na vijfenveertig minuten heb ik nog honderdtwintig bar als we naar boven moeten. Boven de zeespiegel is inmiddels een giga regenbui losgebarsten zodat alleen het drukverschil het enige is wat de wereld onder water onderscheidt van de wereld boven water. De vochtigheidsgraad is gelijk. We nemen afscheid van onze vriend uit Almaty, Muhammed en spreken af om e-mailadressen en foto's uit te wisselen.

Duiken maakt hongerig en we wandelen naar het dorp. Dit betekent een fikse wandeling over de heuvels en een natte rug. De maaltijd met garnalen, kokossoep en fruitschalen compenseert de zware tocht meer dan voldoende. Ondanks dat er een shuttlebusje gaat tussen resort en dorp lopen we de opgedane calorieën op de terugtocht er weer van af. In de middag nog even aan het zwembad werken aan het kleurenschema en dan zit deze drukke dag er ook weer op.